Inburgeren met De Pijp Krant

Wat heeft u gisteravond gegeten en hoe kwam u daaraan?
Ik ben aan het vasten, ik eet wel, maar geen dierlijke producten zoals vlees en uivel. In de Orthodoxe Kerk in Servië, waar ik vandaan kom, is het traditie om niet alleen voor Pasen, maar ook voor de Kerst te vasten.

U werkt bijna twee jaar in De Pijp. Waar deed u hiervoor?
Ik werkte in een andere fietsenzaak aan de Wibautstraat en daarvoor in de bouw. De middelbare school heb ik in Servië doorlopen. Toen ik in 1998 werd opgeroepen om als soldaat te vechten in de Kosovo-oorlog ben ik naar Nederland gevlucht. Het was lang wachten op een verblijfsvergunning. Mijn jongere broer, die ook naar Nederland kwam, werkte in een fietsenzaak aan de Wibautstraat. Via hem ben ik daar ook gaan werken. Daarna is hij met een Nederlandse compagnon het bedrijf De Stadsfiets begonnen, waar ik nu ook werk. We besloten het als fietsenwinkel anders te gaan doen. De hele week open, en doordeweeks tot acht uur ‘s avonds, zodat je dezelfde dag je fiets nog kunt ophalen. We helpen de mensen graag en kijken eerst of we iets kunnen repareren voordat we een nieuw onderdeel plaatsen. Waarom duur als het goedkoop kan? Kleine klusjes zijn zo gedaan en daar rekenen we niet altijd iets voor. Iemand kan weer verder, is blij en zo blijft goede energie stromen. Dat is dan even belangrijker dan geld verdienen.

Wat is nou eigenlijk leuk aan De Pijp?
Ik vind het de leukste plek in Amsterdam. Het is net een dorpje, alles is dichtbij, de winkels en de kroegjes. In het Sarphatipark ga ik vaak met vrienden tafeltennis spelen. Sporthal De Pijp vind ik ook leuk, daar deed ik vroeger aikido en basketbal. Het is hier ook heel multicultureel. Er is geen andere stadswijk in Europa waar zoveel verschillende culturen samenkomen als hier in De Pijp.

Wat laat u uw bezoek zien van De Pijp?
Mijn bezoek uit Servië kent de stad al. Die gaan hun eigen weg en ik hoef ze niet meer rond te leiden. Ook mijn moeder niet als ze op bezoek komt. Ze spreekt geen woord Nederlands, maar gaat zelf op pad en redt zich prima. Met vrienden ga ik het centrum in. De Pijp is iets wat ik zelf leuk vind.

Wat is uw favoriete plek in De Pijp?
Dat zijn er een paar. Café Kingfisher, waar je rustig kunt praten, de Irish pub aan het Heinekenplein, waar ik voetbalwedstrijden kijk, en de Badcuyp waar iedere dag mooie muziek is. Of het nu salsa, jazz of soul is, er is altijd een goede muziekprogrammering.

Wat is beslist vervelend aan De Pijp?
Ik weet het echt niet. Op dit moment kan ik er geen antwoord op geven. Er zou me iets te binnen moeten schieten. Ik vind De Pijp echt de leukste plek van Amsterdam.

Welke verslaving heeft u?
Ik heb geen verslaving. Ik sport, houd van aikido, drink heel af en toe alcohol, maar ik heb nooit het gevoel dat ik iets moet. Ik ga graag uit, maar hoef dat niet iedere week te doen. Zo was ik altijd, nieuwsgierig en belangstellend. Ik heb me nooit op één ding alleen gericht.

Wat zijn uw droomwensen?
Ik wil me op mijn praktijk richten, en alleen nog shiatsu doen. Maar daarvoor is het belangrijk dat ik me ook op mijn eigen conditie en gezondheid richt. Als shiatsutherapeut moet ik voelen waar de energie in iemands lichaam is geblokkeerd. Alleen als ik mezelf ontspannen voel en mijn hoofd leeg is kan ik bij de patiënt voelen waar de pijn zit. Shiatsu is minder bekend dan acupunctuur, dat maakt het iets moeilijker mensen aan te trekken voor een behandeling. Het is nu twee jaar geleden dat ik de HBO- opleiding tot shiatsutherapeut heb afgerond en ik heb nu een paar jaar ervaring. Dat moet nog meer worden en mijn klantenkring moet nog groeien, maar het is een mooi vak en ik hoop er in de toekomst van te kunnen bestaan.