Inburgeren met De Pijp Krant

Wat hebt u gisteravond gegeten en hoe kwam u daaraan?
Om precies te zijn, gegrilde vis op zijn Californisch. De kabeljauwfilet was van de Albert Cuyp en het recept kwam uit een kookboek van Delia Smith. Ze is een begrip in Engeland, een icoon eigenlijk. Ze staat voor de degelijke, traditionele Engelse keuken en haar recepten zijn praktisch. Ook al mislukt op een dag alles, met haar recepten komt in ieder geval het eten nog goed.

U woont 9 maanden in de Pijp. Waar kwam u vandaan?
De afgelopen zes jaar woonde ik in London, daarvoor in New York en Zuid Afrika. Ik werk bij een Engels Nederlands bedrijf. Ze vroegen me of ik in Nederland wilde werken en heb er gelijk ‘ja’ op gezegd. Ik was toe aan een verandering en wilde graag op het Europese vasteland wonen, bij voorkeur in Amsterdam.

Waarom in Amsterdam?
Amsterdam is gezellig, verrassend, ontspannen en de mensen raken gepassioneerd van de meest uiteenlopende dingen. Neem mijn collega’s, die houden zich bezig met zeilen, roeien, paardrijden of dressuur, gregoriaanse liederen zingen, vliegtuigmodelbouw en andere verrassende zaken. Die toewijding aan uiteenlopende passies vind ik echt leuk.

Waarin is Amsterdam anders dan London?
Mensen laten zich leiden door passie bij de dingen die ze kiezen om te doen. Dat geldt ook voor hun werk. Ze werken dus ook om te leven en niet andersom. De balans tussen werk en privé is hier beter. Amsterdam onderscheidt zich ook door een hoge mate van verfijning. Het opleidingsniveau ligt hier hoog. Mijn vriendin is docent en staat soms versteld van het goede gebruik van de Engelse taal door mensen uit alle lagen van de bevolking. Die verfijning lees je ook af uit de bijzondere passies en kwaliteiten die mensen ontwikkelen.

Ook de omvang van de beide steden is enorm verschillend. Overdag leven en werken in Londen meer dan twaalf miljoen mensen. De stad is te vol. Ik houd van Londen, maar het is uitputtend. Als laatste, Amsterdam is vlak en je kunt er dus gemakkelijk fietsen. Dat is mijn allergrootste passie!

Wat is nou eigenlijk leuk aan De Pijp?
De Pijp is een multicultureel en kosmopolitisch geworden, terwijl je nog steeds voelt dat het om een Nederlandse buurt gaat. Mensen zijn zich bewust van hun Nederlandse identiteit, zonder dat ze chauvinistisch worden. De Pijp is ook een echte buurt. Je legt snel contact met je buren, maar ook met de glazenwasser, de groenteman en visboer op de markt. Via de Open atelierdagen, Open gebedshuizendag en Opentuinendag leer je op een prettige manier de buurt kennen. Dat is goed georganiseerd. In Londen is zoiets onmogelijk, het wordt dan gelijk weer te druk. Ook is het leuk dat je hier van alles op straat kunt vinden, zoals meubels en een wasmand uit de jaren vijftig. Mijn vriendin heeft zelfs een tafeltennistafel gevonden.

Wat is uw favoriete plek van De Pijp?
Mijn dakterras! Ik zie er de ooievaar, de zeemeeuw, de parkieten en de merel. Die laatste zingt iedere avond uit volle borst. We hebben hem in de tuin zien opgroeien, hij is hier geboren.

Wat is beslist vervelend?
Hondenpoep, een makkelijke vraag. Ik heb twee katten en ik zou er graag nog een hond bij hebben, maar iedereen moet wel de poep van zijn hond opruimen. Vervelend dat mensen dat niet doen. In Londen krijg je daar hoge boetes voor. Die kunnen bij herhaalde overtreding oplopen tot twee duizend pond. Verder kan ik niets opnoemen dat ik vervelend vind aan De Pijp. Ik vind de buurt heerlijk.

Welke verslaving heeft u?
Ik heb geen verslaving maar wel twee serieuze passies, fietsen en dans. Ik heb zeven fietsen waaronder een tandem en een éénwieler. Fietsen is mijn vorm van meditatie. Ik ben ook gek op dans. Ik ben al jaren fan van het Nederlands Dans Theater. Ik volg hun jaarlijkse programma. Het festival ‘Julidans” vind ik ook fantastisch. Al die dansers en choreografen zijn van wereldniveau en dat gewoon om de hoek.

Wat zijn uw droomwensen?
Ik heb jaren in het zuidelijke deel van Afrika gewoond en ik voel me ermee verbonden. Ik zie nu hoe in Zimbabwe door het beleid van president Mugabe het recht van mensen wordt aangetast om in een veilige omgeving te leven. Mijn droom is eenvoudig, ik zou wensen dat de wereld ingrijpt, zodat ze in Zimbabwe weer in vrede met elkaar kunnen leven en genieten van een gemeenschapszin, zoals wij die hier in De Pijp met elkaar beleven.